Forum fanów Davida Bowiego

ZaPeuny

Strasznie się rozrósł ten temat, wypada dorzucić nieco więcej niż to, co tam wcześniej pisałem. Generalnie muzycznie błądziłem bardzo długo i przejrzałem na oczy dopiero na początku liceum. Szykuje się ściana tekstu.

W dzieciństwie/podstawówce katowałem przede wszystkim jeden album: Greatest Hitsy Queenów I & II. Uwielbiałem każdą piosenkę. Jak na warunki materialne mojej rodziny wtedy płyty były dużym luksusem i mieliśmy ich tylko kilka, a piractwa nie uznawaliśmy. Dlatego słuchałem tylko tej jednej (w sumie to było dwupłytowe wydawnictwo, więc dwóch). Czy ja wiem jaki to był wiek? 8 - 11? Coś koło tego chyba. Jak teraz patrze na to z dystansu to był pierwszy fanowski epizod w moim życiu. Przeczytałem pierwszy raz w życiu "upolowaną" w bibliotece [link widoczny dla zalogowanych] o jakimkolwiek zespole. Pamiętam, że na jedynce kiedyś był taki cykl, kiedy późną nocą co tydzień puszczali koncerty queen - w Rio, na Wembley, trzeciego nie pamiętam, a za czwartym razem na końcu był o nich jakiś film dokumentalny zamiast koncertu. Miałem w pokoju mały telewizorek i udało mi się wyprosić u rodziców pozwolenie na siedzenie w nocy. Po za tym wszystko ponagrywałem na vhsy, koncert na Wembley obejrzałem potem jeszcze wiele razy, aż się taśma zdarła. Mało tego - w tamtych czasach w Warszawie na kablówce była taka śmieszna niskobudżetowa telewizja [link widoczny dla zalogowanych]. Kilkukrotnie widziałem tam coś w rodzaju wieczoru poświęconego Queen, polegającego na tym, że puszczali tam po kolei teledyski (co ciekawe kolejność ta pasowała do tych moich greatest hitsów). Są takie teledyski, które w tej chwili kojarzę jak wyglądały, chociaż od tamtej pory ich nie widziałem - The Invisible Man, The Miracle, A Kind Of Magic, Breakthru, One Vision (reszty albo już nie kojarzę, albo zapomniałem, albo widziałem w międzyczasie.)

Słabo pamiętam, kiedy mi przeszło. W międzyczasie słuchałem jeszcze czynnie lub biernie (np. w samochodzie rodzice puszczali), głównie polskiej muzyki: Elektrycznych Gitar, 2+1, Grechuty, T. Love, Urszuli, Budki Suflera. Z zagranicznych to Abbę lubiłem chyba.

Na przełomie podstawówki i gimnazjum był taki czas, że interesowały mnie zupełnie inne rzeczy, nie muzyka (np. oglądanie Dragon Ball czy innych pokemonów Laughing

).

W gimnazjum stało się bardzo duże dobrodziejstwo, odkryłem kanał [link widoczny dla zalogowanych], dzięki czemu chociaż byłem zupełnie nieświadom i ciemnion, to przynajmniej tym, czego słuchałem był szeroko pojęty rock - słuchałem go za pomocą tv, kawałki, które mi przypadały do gustu nagrywałem sobie na taśmę (przystawiając mikrofon do głośnika tv - oszacujcie quality Very Happy

). Wymienić konkretne zespoły będzie mi trochę trudno, ale spróbuję... Sum 41, Alien Ant Farm, SOAD czy inne Limp Bizkit... w tamtym czasie inne źródła wciąż nie były dla mnie zbyt osiągalne, dlatego znałem tylko pojedyńcze oteledyskowane kawałki...

Trochę inaczej było z Rammsteinem. To był mój pierwszy za swoją kasę świadomy muzyczny zakup. Widziałem na MTV2 dwa klipy: Mutter i Links 234. Ni cholery nie znałem niemieckiego (dalej tak jest), ale straszliwie mi się podobało, więc po szkole zaszedłem do empika i zakupiłem kasetkę R+ o nazwie "Mutter". Do dziś trochę się już zdarła Razz

Własnie, empik... znajomi pokazali mi niedługo potem, ze w empiku można sobie wybrać płytkę i za free słuchać ile wlezie. Zaczęliśmy chodzić całymi paczkami (w kolejce czekało się nieraz ponad 40 minut!). Inna sprawa, że nie było jak się tym sposobem rozwijać - płyt w empiku było od ch*, ale zero pomysłu, że tą czy inną warto przesłuchać - zatem słuchałem głównie tych, które jakoś tam znałem.

Równolegle znajomy próbował mi zaindukować swoje upodobania: amerykański rap. Dostałem nawet kasetę Dra Dre i rzeczywiście jakiś czas słuchałem Eminemów i innych.

Gdzieś w gimnazjalnym międzyczasie stał się pewien ważny drobiazg: odkryłem w domu Tabular Bellsy Oldfielda i nauczyłem się ich z przyjemnością słuchać - takie instrumentalne kawałki trwające pół godziny były dla mnie wtedy totalną egzotyką i fakt, że mi się wtedy spodobały z perspektywy lat oceniam jako niezauważony wtedy przełom.

Koniec gimnazjum to czas dwojaki. Z jednej strony był to czas megafascynacji płytą "[link widoczny dla zalogowanych]". Razem z kumplem kochaliśmy Electric Six, a jako że on był bardziej przy kasie nabył ją, co oczywiście w dobie istniejących już w komputerach wypalarek cd zaoowocowało natychmiastowym przegraniem na mój użytek. Ale "Fire" słuchałem tylko z tym kumplem albo sam, nieoficjalnie. Oficjalnie zaś, w tym trudnym czasie dorastania próbowałem zasymilować się ze znajomymi, słuchając full mainsteream popu. Boże, co za ciemne wieki mojego żywota to były. Crying or Very sad

Niska samoocena doprowadziła do tego, że słuchałem absolutnie wszystkiego, co szło na głównym MTV czy innej Vivie, tyle razy, żeby się jako tako spodobało. Mało tego, kupiłem nawet kilka numerów "Bravo", żeby wiedzieć, co jest na topie (co nie było finalnie takim złym pomysłem - wysłałem tam zdjęcie i dostałem za to 150 blaszek, więc zwróciło się co najmniej kilkunastokrotnie Very Happy

).

Spuśćmy grubą, czarną kotarę na ten przykry okres i przenieśmy się na początki liceum. Zaczął się renesans: pierwsze przyszło Myslovitz. Zakochałem się w tym zespole po uszy, na nowo odkryłem, że muzyka może być ambitna, działać na emocje i stanowi element nie mający przymusowego wpływu na relacje z otoczeniem. Zyskałem także dosyć dobry dostęp do internetu u kumpla, więc zaczęły się eksperymenty z p2p, poza tym nauczyłem się piracić płytki pożyczane z biblioteki publicznej. Miałem też znajomego z kolekcją kilkuset płyt CD, od niego też pożyczałem (wciąż mam jego kilka płyt, muszę oddać Razz

).

Ostatnim etapem na drodze do muzycznej dojrzałości był punk rock. Taka silna orzeźwiająca fala buntu przyszła do mnie dosyć późno, ale za to z potrójną siłą, bo byłem żądny zachłannie odrobić stracone lata. Zaczęło się chodzenie w łachach, koncerty, tanie wino, trawka, dziesiątki godzin katowania na bardzo głośno Sex Pistols, Dezertera, KSU, Analogsów, Farben Lehre i całej gigantycznej masy głównie polskich zespołów. Zaczęły się marzenia o własnej kapeli (zrealizowane pod nazwą [link widoczny dla zalogowanych], bootleg, który pozostał po jednym z niewielu koncertów to istna rzeźnia dla uszu). Niemniej kiedy się wewnętrznie wykrzyczałem i przeszedłem żałobę związaną z faktem, że dopiero w takim wieku mnie to zbuntowanie się spotkało, moje horyzonty się mocno otworzyły.

W błyskawicznym tempie poznałem mnóstwo wykonawców/przypomniałem sobie już kiedyś poznanych... Myslo, Placki, Suede, Blur, Gorillaz, R+, Queen, Pogodno, Wszystkie wytwory Kazika, Tesco Value, Maleńczuk, Ciechowski, Lipiński i wiele innych.

I oto pora na finał tego epickiego posta, najdłuższego w historii forum prawdopodobnie Razz

.
Wiosną 2007 roku spotkałem na mieście koleżankę z gimnazjum i udaliśmy się do pobliskiego parku na pogawędkę. Opowiedziała mi o obiekcie swojej ówczesnej fascynacji - Klausie Nomim. Sprawdziłem, co to za muzyka i początkowo do mnie nie trafiła. Jednak po kilku dniach potrzeba obcowania z wielką muzyką zwyciężyła i nieźle mnie to wciągnęło. Zainteresowałem się tym wyjątkowym artystą, za chwilę natrafiłem na Tego Cudownego Człowieka, kto przyczynił się do jego popularyzacji i tak otworzone zostały drzwi do świata "Bowie & muzyka ostatnich pięciu dekad + użyj internetu, młody człowieku" oraz do świata "kupowanie cd jest fajne".

Szczere gratulacje dla tych, którzy dotrwali do tego miejsca bez omijania fragmentów tekstu. Laughing

lalala

Dzięki za gratulacje Wink

A ja myślałam, że w zamyśle tego tematu jest właśnie odsłonienie wstydliwej części naszej muzycznej historii, a nie spuszczanie czarnej kotary! Wink

Też swojego czasu bardzo lubiłam Electric Six i właśnie niedawno ktoś mi o tym przypomniał, więc miałam okazję sobie odświeżyć. Bardzo energetyczna muzyka Smile

Wujek Dominik

lalala

ZaPeuny

Ale jakoś nie wezbrałem się na zapoznanie się z kolejnymi albumami, zdaje się, że z oryginalnego składu tylko Dick Valentine został...?

lalala

Ja słuchałam kilku płyt, ale nie interesowałam się w ogóle personami z zespołu, więc nie wiem.

VaaB

Ciekawe że akurat o Electric Six piszecie, bo ostatnio stale mi chodzi po głowie "Danger! High Voltage!" i muszę to sobie zapuścić przynajmniej raz dziennie Very Happy

Angie B.

Początki mojej przygody z muzyką datuję na mniej więcej 5 rok mojego życia.

Wtedy to w samochodzie marki FIAT 126p tata puszczał mi Queenów, Pink Floyd, Mike'a Oldfielda, Tinę Turner. Najbardziej lubiłam wtedy Queen i Tinę. Śpiewałam wtedy w samochodzie nie rozumiejąc słowa po angielsku Razz

W takim języku "angielskopodobnym" Embarassed

Mając lat siedem poszłam do podstawówki. Chodziłam do "wiejskiej" klasy Embarassed

W złym tego słowa znaczeniu. Koledzy na wieść że moją" ulubioną piosenkarką" jest Tina Turner wyli ze smiechu.Był rok 1993. Na fali Dr Alban i Jackson. Mieszczuchy słuchały Jacksona, wieśniaki Dr Albana Razz

. Nieco później do łask doszło disco polo którego nigdy nie znosiłam. Ale moi koledzy uwielbiali. Kupowali kasety disco polowe. A ja? Słuchałam czegoś "ambitniejszego", a mianowicie Spice Girls i Backstreet Boys. Very Happy

To były lata mnniej więcej 1996-1998.

Potem przez dwa lata do roku 2000 kiedy skończyłam 14 lat nie miałam żadnego idola Cool

Po roku 2000 wkroczyłam w duzo ciekawsze muzycznie rejony. Metallica, Ozzy O., Black Sabbath, Nirvana, The Doors, Led Zeppelin, Rammstein, Iron Maiden (ale tylko z Brucem). Zaczęłam sie ubierać na czarno i no wiecie...taki brud ze mnie był Razz

A około roku 2003 do moich muzycznych fascynacji doszli The Beatles, Lennon, U2, The Allman Brothers Band, Patti Smith, Joy Division i oczywiście BOWIE.

I tak zostało Cool

A tata dziś jest dumny ze mnie. Ciężkie dla niego musiały być lata, kiedy na gwiazdkę musiał mi kupić kasetę Backstreet Boys Twisted Evil

Ozannah

Wielki szacun za Spice Girls w podstawówce! Tajes! Very Happy

To wtedy byla muzyka na poziomie Very Happy

I pozdrawiam mój rocznik Wink

Rhye

hunky_doris

ja też z tych, co się wychowali na Queen Smile

i też za sprawą taty, który mi kupił Greatest Hits I & II na początku podstawówki, znałam je na pamięć, a parę lat później, chyba w 8. klasie, sięgnęłam do nich znowu i wtedy zaczęła się Queenomania na całego, pierwszy taki szał muzyczny Smile

Angie B.

Chyba wielu urodzonych w połowie lat 80 wychowywało sie właśnie na Queen.

A co najciekawsze-bardzo dobrze pamiętam koncert na Wembley w bodajże 92 roku, po śmierci Freddie'go. Ogłądałam go w TV właśnie z rodzicami. Po kilku latach przyniosłam go tacie a tata szczęśliwy że znowu może sobie obejrzeć... Cool

Queen Greatest Hits II...to były hity w granatowej kasecie ze złotym napisem Queen Razz

Wtedy chyba nikt nie zwalczał piratów Twisted Evil

Rhye

Ja jestem z lat 90., a tata miał chyba "tylko" taki udział w mojej Queenomanii, że kilka razy może mi puścił ich piosenki, chociaż pamiętam tylko jak sama go przyłapałam - na oglądaniu koncertu chyba z Brazylii. Pamiętam, że Freddie miał tę swoją podwójną flagę na sobie.

A kasety... Mam (od taty Wink

) kilka(naście) takowych. Choćby wspomniane QE2 Oldfieda. Tata mi objaśniał, jak to kiedyś były piękne czasy i puszczali w radiu całe albumy. Specjalnie, żeby ludzie mogli sobie nagrać! Nie to co teraz ;]

hunky_doris

smith

mi na szczęście nie puszczali. nie możecie uwierzyć, jak jestem z tego rad.